Alu Bunyi dipercayai merupakan persembahan kesenian kedua
tertua di negeri Perlis. Mengikut sejarah, kesenian ini berasal daripada
pengembara Indo-China. Untuk sampai ke Tanah Melayu, mereka menggunakan perahu
yang belayar berhampiran pantai dan mereka tinggal di kampung-kampung. Mereka
menanam padi dan memainkan Alu Bunyi sebagai hiburan di waktu senggang. Permainan ini kemudiannya menarik minat pesawah-pesawah
Melayu untuk mempelajarinya. Kesenian ini popular dalam kalangan pesawah padi
dan turut dimainkan di dalam pesta menuai padi. Menurut
kepercayaan sesetengah pihak, selain daripada hiburan, pesta menuai padi yang
diadakan juga adalah sebagai satu cara memuja semangat padi supaya datang ke
kampung pesawah dan tinggal di jelapang. Dipercayai juga bahawa semangat padi
ini akan menghalang perosak padi seperti tikus dan burung daripada memusnahkan
tanaman pesawah.
Persembahan muzik Alu Bunyi kerap dipersembah semasa
musim menuai dan pesta menuai. Pelbagai aktiviti lain turut diadakan semasa
pesta ini seperti membuat emping dan ringgi. Pada masa kini, kebiasaannya
persembahan muzik Alu Bunyi diadakan dalam majlis keramaian di negeri Perlis.
Mereka menggunakan peralatan pertanian untuk menghasilkan
bunyi yang unik dan menghiburkan. Salah satunya ialah lesung dan alu yang
digunakan untuk menumbuk padi. Pukulan alu ke atas lesung menghasilkan rentak
yang seakan-akan sama dengan rentak alat muzik gamelan. Lesung dan alu biasanya
diperbuat daripada kayu tui, jawi atau retak duri.
Sebuah kumpulan Alu Bunyi mempunyai seramai 9 hingga 12
orang ahli. Mereka terlatih dan mahir memainkan peralatan muzik. Mereka
mengetuk bahagian tengah dan tepi lesung menggunakan alu sambil diiringi alunan
bunyi serunai dan gendang bagi menghasilkan irama yang harmoni.
Tokoh merupakan Penerima Anugerah Penggiat Seni Budaya
Negeri Perlis 2015 dan Pingat Jasa Kebaktian 2016.